Neh 2 | PesOV | STEP | و در ماهنیسان، در سالبیستماَرْتَحْشَسْتا پادشاه، واقعشد كهشرابپیشویبود و منشرابرا گرفته، بهپادشاهدادمو قبلاز آنمندر حضورشملولنبودم.

Nehemiah 2

1 و در ماهنیسان، در سالبیستماَرْتَحْشَسْتا پادشاه، واقعشد كهشرابپیشویبود و منشرابرا گرفته، بهپادشاهدادمو قبلاز آنمندر حضورشملولنبودم. 2 و پادشاهمرا گفت: «رویتو چرا ملولاستبا آنكهبیمار نیستی؟ اینغیر از ملالتدل، چیزینیست.» پسمنبینهایتترسانشدم.

3 و بهپادشاهگفتم: «پادشاهتا بهابد زندهبماند؛ رویمچگونهملولنباشد وحالآنكهشهریكهموضعقبرهایپدرانمباشد، خراباستو دروازههایشبهآتشسوختهشده؟» 4 پادشاهمرا گفت: «چهچیز میطلبی؟» آنگاهنزد خدایآسمانها دعا نمودم 5 و بهپادشاهگفتم: «اگر پادشاهرا پسند آید و اگر بندهاتدر حضورشالتفاتیابد، مرا بهیهودا و شهر مقبرههایپدرانمبفرستیتا آنرا تعمیر نمایم.» 6 پادشاهمرا گفتو مَلِكهبهپهلویاو نشستهبود: «طولسفرتچهقدر خواهد بود و كیمراجعتخواهینمود؟» پسپادشاهصوابدید كهمرا بفرستد و زمانیبرایشتعییننمودم. 7 و بهپادشاهعرضكردم: «اگر پادشاهمصلحتبیند، مكتوباتبرایوالیانماوراینهر بهمنعطا شود تا مرا بدرقهنمایند و بهیهودا برسانند. 8 و مكتوبینیز بهآسافكهناظر درختستانهایپادشاهاستتا چوببرایسقفدروازههایقصر كهمتعلّقبهخانهاست، بهمندادهشود و همبرایحصار شهر و خانهایكهمندر آنساكنشوم.» پسپادشاهبرحسبدستمهربانخدایمكهبر منبود، اینها را بهمنعطا فرمود.

9 پسچوننزد والیانماوراینهر رسیدم، مكتوباتپادشاهرا بهایشاندادمو پادشاه، سردارانسپاهو سواراننیز همراهمنفرستادهبود. 10 اما چونسَنْبَلَّطِ حَرُونیو طُوبِیایغلامعَمُّونیاینرا شنیدند، ایشانرا بسیار ناپسند آمد كهكسیبهجهتطلبیدننیكوییبنیاسرائیلآمدهاست.

11 پسبهاورشلیمرسیدمو در آنجا سهروز ماندم. 12 و شبگاهانبهاتّفاقچند نفریكههمراهمنبودند، برخاستمو بهكسینگفتهبودمكهخدایمدر دلمنچهنهادهبود كهبرایاورشلیمبكنم؛ و چهارپاییبهغیر از آنچهارپاییكهبر آنسوار بودمبا مننبود. 13 پسشبگاهاناز دروازهوادیدر مقابلچشمهاژدها تا دروازهخاكروبهبیرونرفتمو حصار اورشلیمرا كهخرابشدهبود و دروازههایشرا كهبهآتشسوختهشدهبود، ملاحظهنمودم.

14 و از دروازهچشمه، نزد بَرَكهپادشاهگذشتمو برایعبور چهارپاییكهزیر منبود، راهینبود. 15 و در آنشببهكنار نهر برآمده، حصار را ملاحظهنمودمو برگشته، از دروازهوادیداخلشده، مراجعتنمودم. 16 و سرورانندانستند كهكجا رفتهیا چهكردهبودم، زیرا بهیهُودیانو بهكاهنانو بهشرفا و سرورانو بهدیگر كسانیكهدر كار مشغولمیبودند، هنوز خبر ندادهبودم.

17 پسبهایشانگفتم: «شما بلاییرا كهدر آنهستیمكهاورشلیمچگونهخرابو دروازههایشبهآتشسوختهشدهاست، میبینید. بیایید و حصار اورشلیمرا تعمیر نماییمتا دیگر رسوا نباشیم.» 18 و ایشانرا از دستخدایخود كهبر منمهربانمیبود و نیز از سخنانیكهپادشاهبهمنگفتهبود خبر دادم. آنگاهگفتند: «برخیزیمو تعمیر نماییم.» پسدستهایخود را برایكارِ خوبقوی ساختند. 19 اما چونسَنْبَلَّطِ حَرُونیو طُوبیایغلامعَمّونیو جَشَمِ عَرَبیاینرا شنیدند، ما را استهزا نمودند و ما را حقیر شمرده، گفتند: «اینچهكار استكهشما میكنید؟ آیا بر پادشاهفتنهمیانگیزید؟»

20 منایشانرا جوابداده، گفتم: «خدایآسمانها ما را كامیابخواهد ساخت. پسما كهبندگاناو هستیمبرخاسته، تعمیر خواهیمنمود. اما شما را در اورشلیم، نهنصیبیو نهحقّیو نهذكریمیباشد.»